ကျွန်မ ဖေဖေ တိန့်ရှောင်ဖိန်
ရေးသူ - မော်မော် (Mao Mao)
အဖေသည် ဇာတိမြေသို့ သူ ကိုယ်တိုင် မပြန်ရုံသာမက ကျွန်မတို့ ကိုလည်း ပြန်ခွင့် မပြုပါ။ ကျွန်မတို့ ပြန်သွားလျှင်လူအများ အုန်းအုန်းကျွက်ကျွက် ဖြစ်လိမ့်မည်။ ဒေသလှုပ်လှုပ်ရှားရှား ဖြစ် လိမ့်မည် ဟု အဖေက ပြော ပါသည်။ ထို့ကြောင့် ၁၉၈၉ ခုနှစ် ရောက်သည် အထိ ကျွန်မသည် ဒေါ်လေး တိန့်ရှင်ဖူး နှင့် ကွမ်အန်း သို့ တစ်ကြိမ် သာ ပြန်ခဲ့ ဖူး ပါသည်။
တကယ်တော့ ကျွန်မကွမ်အန်း တွင် နေ လည်း မနေဖူး ပါ။ ယခင် ကလည်း မရောက်ဖူး ပါ။ သို့သော် ကွမ်အန်း သည် ကျွန်မတို့ ဘိုဘွား များ ၏ ဇာတိမြေ ဖြစ်၍ ပထမဦးဆုံးအကြိမ် သွားရောက် ခြင်း ဖြစ် သော် လည်း “ပြန်” သည် ဟု သုံး ခြင်း ဖြစ် ပါသည်။
အောက်တိုဘာလ ၏ တစ်ခု သော နံနက်ခင်း ။
ကျွန်မ တို့ အိပ်ရာ မှ စောစောထ ကာ စီချွမ် ပြည်နယ်အစိုးရ ရုံးစိုက်ရာ မြို့ ဖြစ်သော ချိန်တူးမြို့မှ ကွမ်အန်းမြို့ သို့ ကားဖြင့် ထွက်ခဲ့ပါသည်။ လမ်းတစ်လျှောက် ကားကို အမြန်မောင်း လာ ခဲ့သည်။ စွေ့နင် တွင် ပထမဆုံး နား သည်။ နန်ချုန်း တွင် ဒုတိယ အကြိမ် နား သည်။ ထို့နောက် ဆက်မောင်းလာရာ ကွမ်အန်း နယ်နိမိတ် သို့ ရောက်သောအခါ မိုးချုပ် နေပြီ ဖြစ်သည်။ ဧည့်ဂေဟာတွင် ညအိပ်ပြီး နောက် တစ်နေ့ မှ ခရီး ဆက်ရန် ဖြစ်သည်။
တစ်ည လုံး အိပ်မပျော် ခဲ့ပါ။ ဂွမ်းစောင်များ စိုထိုင်းထိုင်း ဖြစ်နေ ၍လား၊ စိတ်လှုပ်ရှား နေ၍လား မသိ။ ဟိုဘက် စောင်းလိုက်၊ ဒီဘက် စောင်းလိုက် တလူးလူး တလိမ့်လိမ့် နှင့်ပင် မိုးလင်းသွားသည်။ အိပ်ရာ မှ စောစောထကာ အပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။
တောင်ပိုင်း ဒေသ ၏ ဆောင်းကူး ရာသီ မှာ အေးမြ ရုံသာရှိသည်။ မချမ်းပါ။ လေထု မှာ သန့်ရှင်း လတ်ဆတ် ပြီး စိုထိုင်း သည်။ နံနက်ခင်း မှာ မြူနှင်း တို့ဖြင့် မှုန်မှိုင်း နေသည်။ တောင်ခါးပန်း တွင် မြူ များ ဝန်းပတ် နေ သည်။ အရပ်လေးမျက်နှာ တွင် တောင်ကြောများ ဝန်းရံ နေပြီး သစ်ပင်တို့မှာ စိမ်းစို နေ သည်။ အစိမ်းရောင် သစ်ရွက်များ တွင် နှင်းရည်များ ခိုတွဲကာ ကျောက်စိမ်းတုံးလေးများ ကဲ့သို့ ဝင်းပ နေသည်။ နှင်းမြူ များ ကြောင့် နေရောင်မှာ တောက်ပခြင်း မရှိ။ မှုန်တီမှုန်မွှား သာ ရှိသည်။ ပေကျင်း မှာ ကဲ့သို့ ခြောက်သွေ့ အေးမြ သော၊ ထွန်းလင်းတောက်ပ သော နံံနက်ခင်း မျိုး မဟုတ်ပေ။
ကျွန်မတို့ တည်းခိုသည့် ဧည့်ဂေဟာ မှာ တောင်ခါးပန်း တွင် တည်ရှိ သည်။ အောက်ဖက်တွင် ကွမ်အန်း စီရင်စု ပါတီ ကော်မတီရုံး ရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦ မှာ အတော်ထူးခြား နေ သည်။ မေးမြန်း ကြည့်ရာ စီချွမ် ဒေသ ၏ နာမည်ကျော် စစ်ဘုရင် ယန်စင်း ၏ အိမ်တော် ဖြစ်ကြောင်း သိရ သည်။
အိမ်တော်ကို တောင်ခါးပန်း တွင် တစ်ထပ် ပြီး တစ်ထပ် အဆင့်ဆင့် ဆောက်ထား သည်။ အောက်ဆုံး အဆင့်တွင် ဝင်ပေါက် တံခါးမကြီး ရှိသည်။ တံခါးမကြီး ကို ဖြတ်ပြီး အပြင်မှ ဝင်လာသည် နှင့် မြင့်မားလှသော မုန်တိုင်ပင် ကြီး ၄ ပင် က ကြိုဆို နေပါ သည်။ လှေခါး ထစ် ၁၀ ထစ် ခန့် တက်လိုက် လျှင် ကျယ်ဝန်း သော ခြံဝင်း ကို တွေ့ ရ သည်။ ခြံဝင်း အတွင်း တွင် အုတ်ကြွပ်မိုး အဆောက်အဦ များ ရှိသည်။ ထို အဆောက်အဦများတွင် ယခင်က စစ်ဘုရင် ယန်စင်း နှင့် ဇနီး တို့ နေခဲ့ ကြ မည်။ ယခုအခါ ရုံးခန်း များ ဖြစ် နေ ပေ ပြီ။ ဆက်လျှောက် သွား လျှင် စစ်ဘုရင် ယန်စင်း ၏ အနောက်ဘက် ဥယျာဉ် သို့ ရောက် သည်။
အစိမ်းရောင် ကျောက် လှေခါးထစ် များ ၏ ဘေး နှစ်ဖက် တွင် ပန်းပင် များ ရှိသည်။ လှေခါး ထစ် နှင့် ပန်းပင် များ သည် နှင်းမြူ ထဲတွင် ပေါ် လိုက် ပျောက် လိုက် ဖြစ် နေ သည်။ တောင်ထိပ် တွင် အမိုးခုံး အဆောက် အဦလေး တစ်ခု ရှိ ပြီး စစ်ဘုရင် ယန်စင်း တရားထိုင်ရာ နေရာ ဖြစ် ပေ မည်။
ကွမ်အန်း ဒေသ သည် တောကျ သည့် ဒေသ တစ်ခု ဖြစ်သော် လည်း စစ်ဘုရင် ယန်စင်း မှာ မူ ခေတ် မီ သူ တစ်ဦး ဖြစ်သည်။ သူ ၏ အိမ်တော် ထဲ ၌ တင်းနစ် ကွင်း တစ်ခု ရှိခြင်း က သက်သေ ခံ နေ သည်။ သူသည် ရှန်ဟိုင်း မှ တင်းနစ် နည်းပြ ဆရာ ကို ငွေ အမြောက်အများ ပေးကာ နည်းပြ ခန့် ပြီး တင်းနစ် ကစားခဲ့ သည်။ ကျွန်မတို့ စီချွမ် ဒေသ တွင် တင်းနစ် အားကစား ကို စစ်ဘုရင် ယန်စင်းက စတင် ခဲ့ သည် ဟု ဆိုနိုင် ပါသည်။
No comments:
Post a Comment